ترسیب کربن یا نفوذ؟

آثار اجرای پروژه ترسیب کربن

بیش از یک دهه است که پروژه بین‌المللی ترسیب کربن در نقاط مختلف کشور در حال اجراست. بررسی ها نشان می دهد که اقدامات انجام شده توسط سازمان ملل متحد و دفاتر مرتبط با آن در این طرح با انتقادات زیادی نیز از سوی مردم و جوامع محلی روبرو بوده است و اجرای این طرح هنوز نتوانسته نتایج و اهداف تعیین شده را محقق کند.

از جمله‌ مهم ترین آثار اجرای این پروژه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

*کاهش تولید محصولات کشاورزی و محصولات غذایی اساسی با تغییر الگوی کشت کشاورزی؛

*به خطر افتادن امنیت غذایی در اثر جایگزین کردن محصولات غیرضروری به جای محصولات مهم و ضروری؛

*ترویج خروج دام از مرتع و جایگزینی دامهای سبک به جای دام سنگین که موجب تضعیف کشاورزی و دامپروری و وابستگی هر چه بیشتر به واردات می شود؛

*جایگزینی مشاغل و کسب و کارهای خانگی نظیر صنایع دستی و گل دوزی با کشاورزی و زراعت؛

*عدم توجیه پذیری اقتصادی اجرای طرح های اشتغال زایی طرح مذکور در میان کلیه طبقات خانوارهای روستایی؛

*دسترسی نداشتن به بازار فروش کالا و عدم خریداری محصولات تولیدی روستائیان ذیل این طرح؛

*ناچیز بودن مبلغ وام ها برای راه اندازی کسب و کار پایدار و وابستگی مالی روستائیان به منابع مختلف؛

*عدم توفیق در دستیابی به اشتغال کافی و پایدار؛

*ایجاد تضاد و تعارض فرهنگی و تغیییرات اساسی ناشی از آن در دل روستا و زندگی مردم جوامع روستایی؛

*برهم زدن ثبات و پایداری شغلی با ایجاد دگرگونی های مختلف در شیوه های اقتصادی و معیشتی مردم؛

*عدم تطابق برنامه ها با شرایط محیطی و طبیعی مناطق؛

*توسعه‌ی ناموزون با اجرای طرح در مناطقی که مزایای دیگری دارد؛

*بهم خوردن تعادل محیطی و سیستم طبیعی با ایجاد تغییرات متغایر با محیط روستایی؛

موارد مذکور نشان از آن دارد که اجرای پروژه ترسیب کربن نتایجی بر خلاف انتظار داشته است. بنابراین ضروری است این پروژه که به صورت جدی اکوسیستم روستایی کشور را تحت تاثیر قرار داده و تغییرات مهمی در آن ایجاد نموده است، با در نظر گرفتن مسائل بومی و نیازهای کشور بازنگری شده و برای ادامه آن تصمیم گیری شود.

yon.ir/83j9k