ترسیب کربن یا نفوذ؟

پس از دهه 40 و تلاش‌های کشورهای متخاصم در خالی کردن روستاها و شکل گیری چالش های اجتماعی در کلان شهرها، سازمان های بین المللی تحت نفوذ قدرت های دنیا، با توجه به اهداف اصلی و فرعی موجود در سند توسعه پایدار 2030، به دنبال توسعه فرهنگ غربی در روستا و میان کسانی است که ذاتاً توان مهاجرت به شهرها را ندارند.

به عنوان مثال در پژوهشی که توسط یکی از اساتید دانشگاه بیرجند در مورد اثرات اجرای شش ساله طرح ترسیب کربن در دشت حسین آباد غیناب این استان انجام شده است، نشان می دهد که نرخ رشد جمعیت در طی سنوات

مانیتورینگ و پایش پروژه، کاهش قابل توجهی داشته به طوری که از 6.4 درصد در سال 1385 به 2.1 درصد در سال 1388 تنزل یافته است. همچنین در این پژوهش نشان داده شده است که جمعیت منطقه در حال پیر شدن است. این موضوع اثرات مستقیم برگزاری کلاس های تنظیم خانواده به بهانه سلامت مادران است. همچنین در اکثر نقاطی که این طرح در آنها اجرای می شود، کلاس های تنظیم خانواده جزء لاینفک طرح است. همچنین تشکیل 11 گروه مختلط(زنان و مردان) طی سه سال در منطقه یکی از موفقیت های طرح عنوان می شود.

بنابراین طرح ترسیب کربن در بحث کنترل جمعیت و روش های جلوگیری از بارداری در روستاها هم راستا با جهت گیری های کلان نظام سلطه، جهت کاهش جمعیت کشورهای در حال توسعه جهت حفظ سلطه خود از مسیر تضعیف اقتدار دیگران ارزیابی می شود. این امر باعث می شود تا مازاد تولید و پرورش نیروی انسانی صادق، شجاع، امانت دار و صبور که لازمه های نوآوری بوده و یکی از مزیت های روستا است؛ متوقف شود.

خاتمه

یکی از دلایل انتخاب سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری برای اجرای پروژه بین المللی ترسیب کربن، پوشش گسترده و نفوذ حداکثری این سازمان در سطح کشور است که می تواند مهمل خوبی برای آژانس های بین المللی جهت شناخت بهتر از کشور گردد.

سازمانی که در سیاست گذاری ها و اقدامات اجرای به مدل های بومی و جهادی انقلاب اسلامی، مانند الگوی نهاد جهادسازندگی، توجهی نکرده و آن ها را کنار گذاشته و برای پیشرفت روستای کشور، دنباله رو نسخه های بدل غربی شده است. این در حالی است که سهم قابل توجهی از مدیران و کارمندان این سازمان تجربه حضور در نهاد جهادسازندگی را داشته اند و پس از ادغام سال 1379 ،فعالیت متمرکز خود در بخش منابع طبیعی ر ا تجربه کرده اند.

https://www.tabnak.ir/fa/send/743112